200.000 woningen

Als makelaar in de Randstad ben ik, als roepende in de woestijn, voorstander geweest voor een veel ruimer bouwbeleid. Alle initiatieven smoorden in de trage en politiek gestuurde plannen-makerij. Mijn stelling is dan ook dat de woningnood een rechtstreeks gevolg is van de wijze waarop Bestemmingsplannen tot stand komen. Ook de veel te hoge woningprijzen zijn een direct gevolg van dit decennia lange overheids handelen. Bestemmingsplannen zijn altijd te laat, komen te traag tot stand en hebben vanaf 1970 de woningnood veroorzaakt. Elk initiatief om te bouwen zou daarom omarmd moeten worden. Hand in hand met de eigenaren van agrarisch land komen tot bouwplannen zou de woning nood snel kunnen oplossen. Tot nu toe werden allerlei redenen om bestemmingsplannen te rechtvaardigen, angst om overal huizen te krijgen bij voorbeeld. Maar het is nu de hoogste tijd om rigoureus in te grijpen. Overigens gaat het om slechts enkele procenten van het totale landbouwoppervlak. Onze jeugd en woningzoekenden zullen ons er eeuwig dankbaar voor zijn !!

Laten we de samenwoonkorting in de aow afschaffen. Mits het gezamelijk inkomen boven 45k is. Veel ouderen willen wil samenwonen maar doen dat niet omdat ze dan gekort worden. Dit zou best eens veel woningen op kunnen leveren.

Geen idee, maar een vraag/aandachtspunt. Wat betekent deze maatregel voor mensen die in de stad wonen? En dan vooral voor degenen die in slechte wijken wonen?

Tiny houses realiseren met minimaal oppervlak en maximale buitenruimte, met daarnaast een gezamenlijke ruimte en voorzieningen. Zo beperken we het woonoppervlak, voorkomen we verspilling/overdaad/financiële afhankelijkheid en bouwen we aan prettige sociale interactie. Kers op de taart: een gezamenlijk voedselbos erbij.

Super goed idee. Ik zou hier wel weer voorwaarden aan willen koppelen, je mag er niet zomaar een huis neerzetten. Het moet natuur-inclusief gebouwd worden met ruimte voor planten en dieren, duurzaam, biobased , modulair, wellicht wel prefab etc. De minste uitstoot qua ontwikkelen. Mogelijkheden voor plekken voor tiny-houses zouden ook bekeken kunnen worden, voor zelfvoorzienende gemeenschappen die nu geen plek kunnen vinden. Zo creëer je ook levendigheid op een plek, een kleine community, natuurinclusieve landbouw/ zelf pluk tuinen, tiny forests etc. En ontstaat er voor de boer die wellicht geen opvolging heeft, uiteindelijk wel opvolging. Wellicht in een andere vorm, maar laat de nieuwe bewoners eigenaarschap krijgen, verantwoordelijkheid om zich te bekommeren om de grond en omgeving en de boer.

Bouwen in het landelijk gebied – zoals jij voorstelt- is echt een heel slecht idee. De handige jongens en speculanten grijpen hun kans zonder veel scrupules. Het leidt tot verrommeling, verlies aan landschappelijke en cultuurhistorische waarden. Uiteindelijk worden de (aanvankelijk niet zichtbare) kosten van onvoldoende infrastructuur op de maatschappij afgewenteld. “Niet doen”, durf ik wel te zeggen als stedenbouwkundige.

Ik vind het idee zoals gelanceerd op zich origineel en zou kunnen werken (hoewel ik er nog wel een aantal vragen bij heb, bijv. waarom alleen huurwoningen bij agrarische bedrijven…) Er zijn meer manieren om het woningprobleem aan te pakken, ik vind het jammer dat dit maar één oplossing is. Die bovendien niet echt vernieuwend is. Mijn idee: flexibilisering van de bouw, aanpasbaar aantal m2, gemeenschappelijke ruimtes creëren, spullen delen etc etc. Gemeenschappelijk wonen met behoud van (verschillende mates van) privacy. Qua verdichting: leegstaande overheidspanden cf. mijn idee inrichten, bij elke dorp of stad één straat bijbouwen (dit zijn overigens suggesties die ik van anderen heb gehoord)

In plaats van huurwoningen mag een boer ook mensen met Tiny Houses een vaste plek geven.
Hij kan huur voor de grond vragen maar dient ook de nodige infrastructuur voor de huizen beschikbaar te maken (water en afwater bijvoorbeeld, geen gas).

Wij hebben net een nieuw vrijstaand huis gebouwd in een klein dorp in Drenthe. We zijn een jong stel en willen (nog) geen kinderen. We hebben het huis zodanig ontworpen dat we van onze bovenverdieping een mooi en ruim appartement hebben voor een (jong) stel. Inmiddels hebben we het al meer dan een jaar verhuurd. De prijs is zodanig dat ze er huursubsidie op kunnen aanvragen omdat we vinden dat het uit sociaal oogpunt essentieel is geen woeksrpijs te vragen. Dat zorgt ook voor een fijne verstandhouding en het is heel gezellig!
Kortom, mensen helpen en inspireren om van grote huizen meer woon eenheden te maken is een kans. Hier in Drenthe zien we enorme woonboerderijen waar soms maar 2 personen in wonen.

Volgens mij hoort bij wonen op het platteland ook het “recht om thuis te werken” (waar mogelijk), zodat mensen niet per se meer hoeven te pendelen.
Bonus: zorg voor co-working spaces in de gemeenschappelijke ruimten.

Ik vind het een prachtig idee, maar maak mij wel zorgen over het afval dat al die recreanten ongetwijfeld gaan achterlaten. En over activiteiten die niet legaal zijn en die nu al in bv rustige stukjes bos plaatsvinden. Dat is nu al een probleem als je om je heen kijkt en daar is gedragsverandering voor nodig.

Ipv boeren zelf 7 huizen bij hun erf te laten ontwikkelen zou ik overwegen boeren toestemming te geven grond ter beschikking te stellen aan wooncoöperaties ( let op geen wooncorporaties) een woonvereniging bezit huizen en grond of pacht grond en verhuurt aan de leden de huizen. Dit is een goede manier om de huizen ook op termijn betaalbaar te houden. Niemand heeft belang bij huurverhoging en na 30 jaar word het steeds goedkoper wonen. Info zie woon-i.nl of cooplink.nl

Ik vind meer woningen op het platteland een prima idee maar heb daarbij ook zorgen. Ons kleine perceel (1,6 ha) grenst aan de ene kant aan een natuurgebied en aan de andere kant aan een te ontwikkelen natuurgebied. Met het oog op natuur, natuurontwikkeling en rust moeten we dit soort zaken koesteren en dus niet volzetten met meer huizen. Laten we huizen bouwen daar waar het de natuurontwikkeling en rust niet verstoord. Dus niet iedereen met een stukje land maar blind toestemming geven.

Mensen met geld komen wel aan de bak (aan een huis). Je moet dus bouwen voor de minder draagkrachtigen. Bouwen in het buitengebied, 1 woning er bij, voor de middengroep van Nederlanders dus geen villa’s. Bouwen van meer woningen op 1 plek bijvoorbeeld bij boerderijen maar ook op andere plekken moet het doel hebben om minder draagkrachtigen onder dak te brengen. Vroeger waren er hofjes voor minder bedeelden en bejaarden dat uitgangspunt zou nu ook het doel kunnen zijn. Bijvoorbeeld 5 woningen voor deze doelgroepen en twee woningen voor verzorgenden of jongere personen. Laat bijvoorbeeld 3 voorbeelden van het bouwen van 7 woningen maken die verschillend zijn. Niet toestaan dat iedereen zelf woningen gaat bouwen. Ook de toestemming om te mogen bouwen kan dan makkelijker worden verleend door een gemeente.

Ik onderschrijf het idee dat de woningcorporaties meer gaan bouwen.
De verspreiding van die woningen over het hele platteland zal veel verkeersbewegingen met zich meebrengen, zoals voor woon-werk- en woon-schoolverkeer. Dat is tegengesteld aan het doel om klimaatneutraal te worden en onveilig voor kinderen. Vanouds willen dorpen uitbreiden om vele redenen. Destijds is daar de gebundelde deconcentratie voor bedacht, dus de groeikernen, later Vinex-locaties. Nu lijkt mij de tijd gekomen om veel meer kernen beperkt te laten groeien. Criteria voor welke kernen in aanmerking komen nader op te stellen. Nadeel van mijn voorstel is natuurlijk dat er niet zomaar bouwlocaties voorhanden zijn. Dus is uitbreiding van gemeentelijke bevoegdheden nodig voor bouwplannen van beperkte, bijvoorbeeld tot vijftig woningen, omvang.

Boerenerven verdichten met woningbouw lijkt me prachtig. Maar wat we wel moeten voorkomen is dat het weer traditioneel uit beton opgetrokken (te dure) woningen worden met een lange bouwtijd. We kunnen binnen de gestelde grenzen voor natuur en milieu gewoonweg niet op die manier blijven bouwen. Dus graag volledig CO2 neutraal en circulair bouwen. Dat betekent hout, leem, stro, schapenwol, vlas, etc ipv beton, glaswol en piepschuim. En niet alleen op boerenerven, maar overal in NL.

Er moet meer gebouwd worden voor ouderen. Voor de echt ouderen die nu met veel hulp van kinderen, thuiszorg en allerlei incidentele maatregelen nog thuis wonen (vaak in te grote huizen)
moet er weer een modern soort bejaardenhuizen gebouwd worden.
Ouderen krijgen er automatisch een plek als ze hun huis voor een aantrekkelijke prijs (nooit meer dan WOZ-waarde) aan een plaatsgenoot te koop gunnen.