100% bio-boeren
Nederland stopt met chemische* landbouw en wordt wereldwijde koploper bij de echte groene transitie *lees: glyfosaat en consorten
bekijk FAQ
Schenk een donatie
beantwoord vraag 3
denk/doe/praat mee
De essentie
Alle eigenaren van landbouwgrond in Nederland worden verplicht om binnen 8 jaar hun percelen biologisch te laten certificeren en daar de exploitatie op in te richten.
Derde maatregel uitgelegd
Met deze maatregel stappen we af van de op chemie gebaseerde akkerbouw en intensieve veeteelt. Het grootste deel van onze landbouw heeft een grote negatieve impact op klimaat, biodiversiteit en kwaliteit van bodem en water. De overheid is zich daar al vele jaren van bewust, maar ook de recente onderhandelingen met maar liefst 47 partijen aan tafel heeft geen doorbraak opgeleverd. Er zijn te veel tegenstrijdige belangen en onze overheid hecht tot nu toe meer belang aan de economie dan aan de gezondheid van onze burgers en onze bodem.
Het moet anders want het kan niet zo zijn dat een sector die een relatief geringe bijdrage levert aan onze economie (1.6 % van ons bruto nationaal product; bron CBS) zo’n grote negatieve impact heeft.
Het kan ook anders. Ook met een volledige biologische landbouw kunnen we Nederland voeden. En ook op mondiale schaal kunnen we met biologische teelten 10 miljard mensen voeden, zeker als we voor een stukje afstappen van de veeteelt want die is probleemveroorzaker één in het mondiale voedselvraagstuk.
Met onze maatregel geven we een helder toekomstperspectief aan de Nederlandse boer. Met de kennis en kunde die er aanwezig is, geeft een transitie bovendien perspectief op een wereldwijde koploperpositie. Want veel meer landen zullen dit voorbeeld te zijner tijd gaan volgen.
Het boerenbedrijf krijgt hiermee een andere rol binnen de samenleving: voedselproductie primair gericht op de Nederlandse markt met korte ketens en betere prijzen voor de boer. Grondbezit wordt geruild voor langjarig (gratis) grondgebruik en rond de boerderij zal wonen en recreëren gewoner worden, een ander maar beter inkomen voor de boer.
Korte, simpele vraag:
Word jij blij van een Nederlandse landbouw die geheel biologisch opereert?
We zijn benieuwd naar jouw idee!
Je wordt nu automatisch doorverwezen naar de Ideeën pagina.
FAQ
We kennen nu een systeem waarbij een eigenaar of pachter van de grond zelf kan beslissen of de grond (biologisch) wordt gecertificeerd. Waarom wordt daarvan afgestapt?
De chemische- oftewel reguliere landbouw heeft ons de laatste decennia veel gebracht (veel voedsel, goedkoop voedsel, grote export) maar we weten ook al heel lang (al vanaf de 70-er jaren van de vorige eeuw) dat er een keerzijde is: bodem- en watervervuiling, een decimering van onze biodiversiteit, schade aan de gezondheid van mensen (doordat inmiddels al in 1/3 van ons voedsel residuen zitten van gewasbeschermingsmiddelen) etc. etc. Dit is niet alleen een Nederlands probleem maar speelt wereldwijd. We kunnen er niet omheen: de huidige landbouw is een van de grote veroorzakers van ons klimaatprobleem. Als tweede exportland van de wereld speelt Nederland daarin een centrale rol.
Door geen heldere keuze te maken en op veel plekken gewoon door te gaan met de intensieve landbouw, blijven we doorgaan met de genoemde negatieve effecten. En moeten we ingewikkelde mechanismen (stikstofmetingen, fosfaatregeling, KPI, mestboekhouding etc) hanteren die vervolgens niet worden nageleefd of gecontroleerd. Het zorgt voor conflicten binnen de samenleving, waar burgers zich steeds vaker machteloos voelen. Ons economisch gewin is het niet waard. De primaire landbouw is slechts voor 1.6 % (CBS 2018) verantwoordelijk voor ons Bruto Nationaal Product. Door een andere aanpak hoeft dat niet minder te worden, maar voor het welzijn van mens, plant en dier is het stukken beter.
Aan het certificeren zitten hoge kosten vast. Wie gaat dat betalen als het een verplichting wordt?
Voorstel is om alle kosten van certificering (SKAL) ten laste te laten komen van het Rijk. Omdat de SKAL-organisatie belangrijk zal moeten uitbreiden en het centrale controle orgaan wordt, is in de kosten rekening gehouden met een structurele last van €60 miljoen.
Kan een eigenaar van grond weigeren de grond te certificeren?
Dat kan. De consequentie is wel dat de eigenaar van landbouwgrond die niet binnen de overeengekomen termijn is gecertificeerd, een jaarlijkse vervuilingslast per ha gaat betalen. Die bedragen (te betalen per kalenderjaar en per ha) moeten dusdanig hoog zijn dat het volstrekt oninteressant wordt niet te certificeren.
Is er een ontheffing voor grondeigenaren/boeren die vlak voor hun pensioen staan en geen trek meer hebben in de certificering?
Ja. Boeren die bij het ingaan van de regeling 63 jaar of ouder zijn hoeven hun grond niet meer te laten certificeren, mits wordt vastgelegd dat de grond aan het nationale grondfonds (maatregel 6) wordt verkocht.
Wat zullen de consequenties zijn voor de import van krachtvoer?
Certificering van de grond heeft als consequentie dat de gebruiker van de grond biologisch of natuurinclusief gaat boeren. Voorwaarde is dat tenminste 70% van het voer van het eigen bedrijf komt of uit de EU en altijd biologisch moet zijn. De import van krachtvoer is daarmee grotendeels of geheel van de baan.
Wat zijn de consequenties voor producenten die nu een intensief en niet-biologisch bedrijf hebben?
Geldt de verplichting ook voor teelt in kassen, bloembollenteelt en fruitteelt?
Ja.
Biologische teelt betekent meestal dat dieren meer ruimte krijgen. Die ruimte zal een bedrijf niet altijd hebben. Hoe gaat dat worden opgelost?
Het aantal gehouden dieren moet worden teruggebracht. Maar dit is macro gezien ook wenselijk. De veeteelt is wereldwijd voor een behoorlijk deel van de klimaatproblematiek verantwoordelijk. We hoeven niet van de veeteelt (of van het vlees) af, zeker niet, maar we zullen wel stap voor stap ons voedingspatroon meer moeten stoelen op plantaardige- in plaats van dierlijke eiwitten. Als we onze veestapel verkleinen, krijgen we ruimte op onze akkers om daar meer op te gaan telen.
Komt er een compensatie voor de versnelde inkrimping?
Biologische teelt kan ook betekenen dat fors moet worden geïnvesteerd in een ander machinepark of andere onderkomens voor dieren. Wie gaat die rekening betalen?
Onderdeel van de verplichte certificering is dat grondeigenaren hun grond aan het nationale grondfonds kunnen verkopen en daarvoor een langjarige (om niet) gebruiksovereenkomst krijgen. Het kapitaal dat bij de verkoop vrijkomt kan dan worden gebruikt om versneld af te schrijven en nieuw te investeren. Onderdeel van de voorstellen van De Groene Sprong is dat de banken (de Rabobank voorop) 8 jaar lang 1 miljard euro per jaar doneren aan het nationaal grondfonds. Met dit geld kunnen 40.000 boeren een bijdrage krijgen van plusminus €200.000 voor versnelde afschrijving en/of herinvestering.
Hoe zit het met het verkopen en weer terug pachten van de grond?
Verkoop vindt plaats aan het nationaal grondfonds tegen marktprijzen. De boer krijgt vervolgens tot aan zijn 70e levensjaar het gebruiksrecht van de grond.
Heeft de boer de zekerheid dat hij tot aan pensioendatum dezelfde percelen mag gebruiken?
Het gebruiksrecht geldt voor het aantal hectares want door plannen van de overheid kan het gebeuren dat bepaalde percelen een andere functie moeten krijgen.
Boeren die al biologisch werken, krijgen door deze maatregel opeens meer concurrentie en lopen daardoor meer risico’s. Wat wordt daarmee gedaan?
De markt wordt natuurlijk door de maatregel ook veel groter en prijserosie hoeft niet te gaan plaatsvinden. Deze boeren hebben natuurlijk al wel veel ervaring en hebben zelf ook de nodige investeringen gedaan. Om die koploperpositie te belonen, worden twee maatregelen voorgesteld:
De boeren zullen, indien ze dat wensen, tegen een gebruikelijk adviestarief worden ingehuurd voor kennisoverdracht.
Ook zij komen in aanmerking voor de premie van €200.000 die door de banken gefinancierd gaat worden, ondanks het feit dat ze waarschijnlijk geen grote investeringen hoeven te doen.
Het is met deze maatregel en transitie de grote vraag of boeren hiermee voldoende ruimte overhouden om ook nog eens een pensioen op te bouwen. Wordt daar iets mee gedaan?
Voor boeren die (al) biologisch zijn of voor 2035 worden, zal een premie worden ingelegd van €100.000 bij een pensioenfonds. Die premie geeft na het bereiken van de pensioenleeftijd recht op een pensioenuitkering.
Als we een voortrekkersrol moeten gaan spelen op het vlak van de biologische of natuurinclusieve landbouw dan zal er structureel geld moeten komen voor onderzoek. Is daar rekening mee gehouden?
Inzendingen voor Maatregel 3
vanuit onze samenleving, onze community
Met dit idee wordt alleen het ruimtelijke ordeningsaspect aangepakt. Financiering (kort: privaat of publiek) blijft open en problematisch.
Landelijke teelt op biologische grondslag: een volmondig ‘ja’. En goed om kosten certificering bij het Rijk te leggen. Maar naast die kosten betekent certificering ook een behoorlijke administratieve regellast. Een reden dat buurtcoöperaties en zelfstandige ecowinkels daar vaak tot nu toe vanaf zien. Ook zonder certificering is biologische teelt mogelijk en misschien moet voor dit soort belangrijke lokale initiatieven een uitzondering kunnen worden gemaakt.
Niet alleen biologische landbouw, maar voedselsystemen gericht op continue houdbaarheid en zelfs regeneratie en dus verbetering van natuur,biodiversiteit door ecosystematisch te denken. Zie voedsel als medicijn en één van de radertje in leefstijl om aan te draaien om gezond oud te worden. Koppel geneeskunde aan permacultuur en er gebeuren mooie dingen.
Is er rekening gehouden om het onderwijs te betrekken worden bij dit mooie initiatief? Zelf ben ik hoofddocent voor de Master Circulaire Economie bij de HAN.
Zo ja dan lijkt het me mooi om daar aan bij te dragen.
We laten ons ringeloren door het bedrijfsleven. we moeten Bayer c.s. laten stoppen met het produceren van hun vergiften. zeker geen import en hun slechte producten boycotten. daarnaast Duitsland/Europa laten weten dat GIF verboden moet worden c.q. de makers ervan verbieden die nog te maken; dus ook niet voor de export.
Een vervuilingslast als je de grond niet certificeert, gaat dat voldoende werken? Hoe krijg je de harde kern mee die nu veelal bepaalt? Waarmee tref je de boer het meeste als hij/zij niet mee wilt doen? Grond innemen? Boetes uitdelen? Vergunningen intrekken? Is dit de beste maatregel?
Niet persee voor maatregel 3, maar wil men in 2030 naar 15% bio dan zal het wel serieus actie moeten komen. Anders daalt het areaal ivm de vergrijzing vd ondernemers. Dus zsm Btw op bio naar 0%, die van gangbaar naar 21%
Vers en onbewerkt in de school lunches, overheid, ziekenhuizen, verzorging verplichten (zelf weer koken)
Arbeidskorting voor bio bedrijven. Leveren een dienst aan de samenleving die meer arbeid kost.
Geen idee maar een vraag. Biologisch verbouwen zal een kleinere voedsel opbrengst betekenen. Wat betekent dit voor voedsel veiligheid europa/wereld? hoe snel moeten we de transitie willen als we voedselveiligheid in plannen meenemen?
Ik ben geen voorstander van puur op de Nederlandse markt gerichte landbouw. Dan zouden we ook geen import moeten willen. Dus geen koffie, thee, en bv fruit uit Spanje. Nooit meer rijst zoals verbouwd in Malawi, zie foto. Ik vind wel dat afstanden geminimaliseerd moeten worden en druiven uit Brazilië koop ik bv niet. Denk wel zeker op EU schaal moeten kijken. Import van krachtvoer dat leidt tot overbemesting (meer invoer van nutriënten dan uitvoer via dierlijk product) moet gestopt worden. We verarmen gronden ver van ons vandaan en dat lijkt me niet de bedoeling. Circulair kan alleen als we de poep van de mens (die de producten eet) ook gaan hergebruiken. In China was een compostering van 5 jaar geloof ik gewoon ivm ziektekiemen. Resten van drugs en medicijnen moeten wel eruit gehaald worden en dat is m.i. de grootste uitdaging.
Belasting omhoog van niet! biologische producten zodat ze (veel) duurder worden dan biologische producten. We zien met gas/electriciteit dat er dan veel kan. Verplichting voor boeren is dan niet nodig maar het gaat ‘vanzelf’.
We laten ons ringeloren door het bedrijfsleven. we moeten Bayer c.s. laten stoppen met het produceren van hun vergiften. zeker geen import en hun slechte producten boycotten. daarnaast Duitsland/Europa laten weten dat GIF verboden moet worden c.q. de makers ervan verbieden die nog te maken; dus ook niet voor de export.
Zou beginnnen met regionaal voer produceren. Dan blijft de voetafdruk hier. Dus grondgebonden zuivel, vlees, en ei, produceren met een straal van bijv. 25km. Nu al is er een bijv tekort aan bio logisch stro. Komt uit frankrijk of van nog verder.
Liefst ook de mest afzetten binnen die straal. En niet ergens in Duitsland storten, of in een dure mestvergister. Goede mest mag best wat kosten om groente, graan, en fruit (dus geen suikerbiet of bloem bol) mee te produceren.
Ik zie niet waarom voor versnelde afschrijving een fonds nodig is. Afschrijven verlaagt de winst (en belasting) maar het kost geen geld. Er is geen uitgaande geldstroom die gecompenseerd moet worden zoals wel het geval is bij (versnelde) investeringen.
Biologisch gaat mij een stap te ver, duurzaam met grondstoffen uit Nederland of eventueel Europa en met twee sterren voor diergebruik is al een enorme stap (bijvoorbeeld rondeel eieren) . Puur biologisch is volgens mij te rigide.
Vraag: Boeren zitten momenteel in de tang van supermarkten, banken en (kracht)voer leveranciers. Wij begrijpen dat je het probleem bij de wortel aan wilt pakken, maar hoe krijg je de boer uit deze klem? Een paar ton compensatie is voor een heleboel boeren absoluut onvoldoende.